Βιολογικός ορισμός γήρατος
Το αποτέλεσμα των επιδράσεων από την συσσώρευση μεγάλης ποικιλίας μοριακών και κυτταρικών βλαβών με τον χρόνο. Αυτές προκαλούν μιασταδιακή μείωση της φυσικής και πνευματικής ικανότητας , αυξημένο κίνδυνο νόσησης και τελικά θάνατο.
Τα ζωτικά σημεία
•Αρτηριακή πίεση
•Καρδιακή συχνότητα
•Θερμοκρασία
•Αναπνευστική συχνότητα
Προσοχή:
•Τα φυσιολογικά και τα παθολογικά διαστήματα διαφοροποιούνται από των νεότερων ασθενών .
•Η αξιολόγηση μίας μόνο μέτρησης είναι προβληματική.
•Η σύγκριση με τις τιμές αναφοράς του ασθενούς και ηπαρακολούθηση των μεταβολών έχει μεγαλύτερη κλινική αξία .
"Παγίδες" στην αξιολόγηση των ζωτικών σημείων στους ηλικιωμένους
Παραδείγματα:
Ένας ηλικιωμένος με υπέρταση που παρουσιάζεται με "φυσιολογική" αρτηριακή πίεση στα ΤΕΠ, μπορεί να έχει σοβαρή υποκείμενη νόσο που τον αποσταθεροποιεί αιμοδυναμικά.
Ένας ευπαθής γηραιότερος ασθενής με«φυσιολογική» θερμοκρασία που είναι όμως αυξημένη από την συνήθη του, μπορεί να έχει λοίμωξη.
Ένας 80χρονοςμε δύσπνοια στα ΤΕΠ, υπό αγωγή με β- αποκλειστή και«φυσιολογικές» σφύξεις μπορεί να έχει ΠΕ .
Αρτηριακή πίεση (ΑΠ)
Φυσιολογικές μεταβολές ΑΠ με την γήρανση
- H Αθηρωμάτωση προκαλεί αύξηση αρτηριακής σκληρίας καιπεριφερικών αντιστάσεων.
- Η Συστολική Αρτηριακή Πίεση και η Μέση Αρτηριακή Πίεση αυξάνονταιπροοδευτικά με την ηλικία.
- Η Διαστολική Αρτηριακή Πίεση αυξάνεται έως την ηλικία των 50 καιμετά έχει την τάση να μειώνεται.
- Η Πίεση Παλμού αυξάνεται προοδευτικά με την ηλικία.
- Μείωση ενδοτικότητας και υπερτροφία τοιχωμάτων μυοκαρδίου .
- Μείωση της ικανότητάς ρύθμισης της αρτηριακής πίεσης από τοαυτόνομο νευρικό σύστημα.
- Μείωση της ικανότητας να αυξήσει την αρτηριακή πίεση σεκατάσταση στρες (αφυδάτωση, λοίμωξη, αιμορραγία).
- Μεγάλη συχνότητα ορθοστατικής υπότασης – 30% στους ηλικιωμένους, 50% σε ηλικιωμένους που διαμένουν σεμονάδες φροντίδας.
Διαχείριση αντιυπερτασικής αγωγής στον ηλικιωμένο ασθενή
•Διάφορες κλινικές μελέτες δείχνουν καρδιαγγειακό όφελος απότην φαρμακευτική αγωγή της υπέρτασης.
•Αμφισβητείται αν οι πληθυσμοί μελέτης είναιαντιπροσωπευτικοί.
•Στην κλινική πράξη μεγαλύτερη συχνότητα ΣΔ, άνοιας, καρδιαγγειακής και νεφρικής νόσου στους ηλικιωμένους.
•Πιθανά οι περισσότεροι ηλικιωμένοι είναι πιο επιρρεπείςστις παρενέργειες των αντιϋπερτασικών φαρμάκων, ιδιαίτερα της ορθοστατικήςυπότασης, που είναι αιτία πτώσεων.
Δεν υπάρχουν επαρκείς μελέτες στους ηλικιωμένους και τα αποτελέσματα είναι αντικρουόμενα
Older Adults and Hypertension_ Beyond the2017 Guideline for Prevention, Detection, Evaluation, and Management of High Blood Pressure in Adults - American College of Cardiology - Feb 26, 2020 .
Θεραπεία υπέρτασης σε ασθενείς με ιστορικό ΚΑΝ- Καμπύλη J
Older Adults and Hypertension_ Beyond the2017 Guideline for Prevention, Detection, Evaluation, and Management of High Blood Pressure in Adults - American College of Cardiology - Feb 26, 2020.
Φυσιολογικές μεταβολές λόγω γήρανσης
•Η μέγιστη καρδιακή συχνότητα ελαττώνεται με την ηλικία.
•Η συχνότητα ηρεμίας αυξάνεται με την ηλικία.
Παθολογικές μεταβολές
•Καρδιολογικές παθήσεις (κολπική μαρμαρυγή, καρδιακή ανεπάρκεια) .
•Φάρμακα (β- αποκλειστές, αντιαρρυθμικά).
•Μόνιμος βηματοδότης
Η καρδιακή συχνότητα ως διαγνωστικό σημείο στον ηλικιωμένο ασθενή
•Μία μέτρηση έχει μικρή κλινική αξία
•Σύγκριση με τον αναφερόμενο βασικό ρυθμό
•Παρακολούθηση της μεταβολής δίνει πιο χρήσιμες πληροφορίες
•Προσοχή για παράγοντες που την τροποποιούν (πχ β-αποκλειστές πουαναστέλλουν αναμενόμενη ταχυκαρδία (πχ σε λοίμωξη, ΠΕ, καταπληξία κ.αλ)